Mijn hart giechelt van geluk.

Daar sta ik dan, is het dan echt waar na al die jaren? Ik kon het nog maar nauwelijks geloven, maar die zwangerschapstest in mijn handen op 6 april, geeft toch echt een positieve test aan. Bij de eerste test was het ene streepje iets lichter dan het controle streepje, maar een beetje zwanger bestaat immers niet. Je bent of zwanger, of niet…  

De test, ruim 9 dagen overtijd, en flinke borsten waren mijn enige bewijs, verder had ik géén zwangerschapssymptomen, ik voelde mezelf prima en vooral dolgelukkig met zo’n positieve test in mijn handen. Een lang gekoesterde wens die deze dag in vervulling is gegaan. 

Na al die jaren terug bij DUO Verloskunde en dan de eerste afspraak op 18 april. Van haar horen dat je echt zwanger bent en horen wanneer je uitgerekend bent, maakte het allemaal nog net wat meer spannender. Bij de volgende afspraak van de verloskundige op 24 mei klopt het hartje al en kon ik het horen. Wat een mijlpaal: “Ik heb namelijk ons kindje voor het eerst kunnen horen!”. 

En dan op 28 mei de eerste echo. Nu kunnen we ons kindje niet alleen horen, maar we kunnen hem ook nog eens zien. Het is bijzonder, op de echo vinden we ons kindje direct op de kinderen lijken, hij poseert al voor de camera en wat bewegelijk al zo’n klein frummeltje. We kregen direct te horen hoe lang ik al zwanger ben en of alles in orde lijkt daarbinnen. Ik moet zeggen, dit vond ik even heel spannend hoor! Alles was goed, en we gingen naar huis met leuke foto’s, zelfs een filmpje van ons kleintje. In de wolken en verliefd! Oh ja, en we zijn spontaan een week verder dan we dachten, en nu dan op 4 december uitgerekend.

Wij hebben gewacht om met iedereen het leuke nieuws te delen. We vinden het fijn om nog even van ons samen te houden, ons geheimpje dat er een kleintje flink aan het ontwikkelen is in mijn buik. De magische grens van 12 weken, was voor ons dan ook echt een mega mijlpaal. Het einde van het eerste trimester! En we hadden ons grote nieuws nog steeds niet wereldkundig gemaakt, maar dit was dan toch wel het moment! We denken samen na hoe we dit eens op een bijzonder leuke manier aan de kinderen- en mijn ouders kunnen vertellen. En daarna hoe zullen we het online verkondigen? 

Wij maakte de keuze voor een fotoshoot samen, zonder de kinderen, want dan is het voor de jongens ook nog echt een verassing! De fotoshoot is leuk samen, intiem en liefdevol. Samen foto’s maken blijft leuk en speciaal ook als je bijna 10 jaar samen bent. We vinden het wel spannend, de foto’s worden gemaakt op Zandvoort, stel dat we iemand nu net tegen het lijf lopen die we kennen… Na de fotoshoot bedenken we samen een datum om ons mooie nieuws te delen met de kinderen- en met mijn ouders. 9 juni, eerste pinksterdag dan is het moment daar eindelijk aangebroken dat het niet meer alleen van ons samen is, maar dat we het echt gaan delen met de jongens- en mijn ouders… 

“Een stille wens, 
werd een verlangen. 
Naar jou, een klein mens. 
Jij hebt hoop, door geluk
vervangen.”